Συνεχίζει δυναμικά, μετά τις εορτές του Πάσχα, η προεκλογική περίοδος, με τις κοινωνικές δομές να αποτελούν το θέμα συζήτησης με τρεις υποψηφίους των δημοτικών συνδυασμών για τον Δήμο Σύρου-Ερμούπολης.
Στη συζήτηση που αφορούσε στην κοινωνική πολιτική του Δήμου, συμμετείχαν η νυν Δημοτική Σύμβουλος της μείζονος μειοψηφίας και υποψήφια με τον συνδυασμό του Ανδρέα Γιαλόγλου «Σύρος ένα βήμα μπροστά», Αγγελική Πρίντεζη, η εν ενεργεία ανεξάρτητη Δημοτική Σύμβουλος και εκ νέου υποψήφια με τον συνδυασμό του Γιώργου Μαραγκού «Η Σύρος που αξίζουμε», Μαρία Καζαντζάκη και η ψυχίατρος του Νοσοκομείου Σύρου και υποψήφια με τον συνδυασμό του Παύλου Χρυσαφίδη «Κίνηση Πολιτών Σύρου», Σοφία Μπαχαράκη.
Οι κοινωνικές δομές υπό την ευθύνη των Δημοτικών Αρχών, αντιμετωπίζουν τεράστιο πρόβλημα λειτουργίας εξαιτίας του περιορισμού των πόρων. Αυτό τι προβλήματα δημιουργεί στην άσκηση κοινωνικής πολιτικής του Δήμου;
Α. Πρίνετζη: «Το πρόγραμμα που κατάρτησε για την κοινωνική πολιτική ο συνδυασμός μας, δημιουργήθηκε από μία ομάδα υποψηφίων, η οποία έκανε επισκέψεις σε όλους του φορείς που ενεργοποιούνται κοινωνικά, για να καταγράψει εξ αρχής τα προβλήματα. Το παίζει τόσο μεγάλο ρόλο το χρηματικό. Η κρίση μας αγγίζει και χρειάζεται την κοινωνική πολιτική να είναι ένα βήμα μπροστά από τις ανάγκες του δημότη. Στον τομέα της κοινωνικής υπηρεσίας, με το ήδη υπάρχων ανθρώπινο δυναμικό του Δήμου, με μία καλύτερη αξιοποίηση του οι παροχές θα είναι μεγαλύτερες από ότι είχαμε. Το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι στα κοινωνικά επιδόματα, που καθυστερούν να πληρωθούν στους αποδέκτες τους».
Πολλές ήταν οι διαμαρτυρίες δικαιούχων των επιδομάτων ότι ενώ από το αρμόδιο υπουργείο είχε ολοκληρωθεί η καταβολή τους προς τον Δήμο καθυστερούσε η απόδοση τους στους δικαιούχους. Σε τι οφειλόταν αυτό;
Α. Πρίντεζη: «Είναι τόσο μεγάλη η γραφειοκρατία. Έρχονται τα χρήματα, θα πρέπει να συνταχθούν τα εντάλματα, να αναρτηθούν στο Διαύγεια. Είναι μία σειρά διαδικασιών που δυστυχώς μπορεί να παέι και 10 ημέρες πίσω την πληρωμή των επιδομάτων. Εμείς στο πρόγραμμα μας κάνουμε ιδιαίτερη μνεία σε αυτό και λέμε ότι θα συνεχίσουμε να έχουμε τα προνοιακά επιδόματα για όλες τις Κυκλάδες, σαν ελάχιστο δείγμα συμβολής μας στους Δήμους που δεν έχουν την δυνατότητα να κάνουν κάτι άλλο, αλλά θα παρακολουθούμε από κοντά όλη τη διαδικασία πληρωμής τους για να συντομεύσει ο χρόνος απόδοσης τους στους δικαιούχους. Οι άνθρωποι που παίρνουν αυτά τα χρήματα ίσως έχουν μόνο αυτά. Μέριμνα μας είναι να συντομεύουμε αυτή τη γραφειοκρατία, με τρόπο νόμιμο όμως».
Μ. Καζαντζάκη: «Πρέπει να υπογραμμίσω ότι αυτό που λείπει αυτή τη στιγμή από τον Δήμο είναι η οργάνωση. Πραγματικά υπάρχει γραφειοκρατία σε σχέση με τα προνοιακά επιδόματα, πραγματικά οι ανάγκες είναι πάρα πολύ μεγάλες και κτιριακά και σε επίπεδο προσωπικού. Πάνω απ’ όλα ο Δήμος πρέπει να φροντίζει για την κοινωνική μέριμνα. Δεν είναι επιχείρηση ο Δήμος. Έχει αυτό το κομμάτι που είναι το σημαντικότερο. Θα πρέπει να υπάρχει οργάνωση. Ξέρουμε πολύ καλά όλοι ότι αυτή τη στιγμή το κράτος δεν μας δίνει τη δυνατότητα ούτε προσωπικό να απασχολήσουμε παραπάνω, ούτε χρήματα για να κάνουμε αυτό που θα θέλαμε. Τι θα πρέπει να κάνουμε για να διορθώσουμε την κατάσταση; Να οργανώσουμε τα πράγματα καλύτερα. Αυτή τη στιγμή πρέπει να κινούμαστε με πραγματικά κριτήρια. Δεν μπορούμε να πούμε στον Δημότη ότι θα κάνουμε θαύματα. Έχουμε συγκεκριμένε καταστάσεις, συγκεκριμένα κονδύλια τα οποία μπορούμε να χρησιμοποιούμε και άτομα που θα πρέπει να εκτελέσουν αυτή την εργασία. Όμως με τον τρόπο που λειτουργεί μέχρι σήμερα το σύστημα δεν έχει αποδώσει αυτό που θα θέλαμε. Κατά συνέπεια θα πρέπει να οργανωθεί καλύτερα η υπάρχουσα κατάσταση και αν μας δοθεί η δυνατότητα και σε άλλους τομείς να έχουμε μια εξοικονόμηση πόρων για να μπορέσουμε να επενδύσουμε στην κοινωνική μέριμνα όπως πρέπει».
Οι οικονομική κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει η χώρα έχει μεταβάλλει τις ανάγκες της κοινωνίας, άρα αύξησε και τις απαιτήσεις για παροχή βοήθειας. Ποιος ο ρόλος της αλληλεγγύης και της κοινωνικής προσφοράς σε μία τέτοια κατάσταση που επιδεινώνεται;
Σ. Μπαχαράκη: «Πέρα από την συμμετοχή, το άλλο επείγον θέμα είναι της κοινωνικής μέριμνας. Από τη στιγμή που το κράτος έχει αρχίσει και βγάζει την κοινωνική μέριμνα από τις προτεραιότητες του, μένει στον Δήμο και τις τοπικές κοινότητες να ασχοληθούν πραγματικά με αυτό. Έχει πολύ μεγάλη σημασία η καταγραφή, η χαρτογράφηση και η οργάνωση των ήδη υπαρχόντων δομών, όμως οι ανάγκες, ως ψυχίατρος στο νοσοκομείο, βλέπω ότι έχουν αυξηθεί πάρα πολύ. Εμείς θεωρούμε ότι το πρώτο και πιο σημαντικό είναι η κοινωνική μέριμνα. Θα προσπαθήσουμε να βρούμε λύσεις, πέρα από την διαχείριση των χρημάτων. Λύσεις έστω και έξω από τους θεσμούς και τους κανόνες που μας έχουν επιβάλλει. Θεωρούμε ότι πρέπει να φτάσουμε μέχρι τα άκρα, άσχετα αν θα θυσιαστούμε ως κίνημα και ως άνθρωποι».
Ποιο το μέλλον των παιδικών και βρεφονηπιακών σταθμών, οι οποίοι έχουν μειώσει κατά πολύ των αριθμό των παιδιών που εξυπηρετούν, ενώ το προσωπικό του σταθμού του Βήσσα παραμένει απλήρωτο;
Α. Πρίντεζη: «Στις συναντήσεις που κάναμε για την κατάρτιση του προγράμματος μας μιλήσαμε και με την προϊσταμένη των παιδικών σταθμών όλης της Σύρου και καταγράψαμε τα προβλήματα. Σαν συνδυασμός εγγυόμαστε την συνέχεια των παιδικών και βρεφικών σταθμών, με μεγάλο μας μέλημα, παρακολουθώντας τα ευρωπαϊκά προγράμματα, να δημιουργηθεί ένα νέο κτίριο, περιφερειακά της πόλης, που θα στεγάζει όλους τους σταθμούς της Ερμούπολης. Το μεγάλο πρόβλημα της συρρίκνωσης των παιδιών προέρχεται από την έλλειψη ανθρωπίνου δυναμικού. Το κεντρικό κράτος δεν μας επιτρέπει να κάνουμε αυτή τη στιγμή προσλήψεις. Έχουμε κενές αίθουσες, υπάρχουν παιδιά άνεργα. Μακάρι να μας έδινε το κράτος τη δυνατότητα να τα προσλάβουμε. Όμως φροντίσαμε, βάσει του ΦΕΚ, να μην αφήσουμε κανένα παιδί εργαζόμενης μάνας έξω και προσπαθήσαμε να βρούμε θέσεις και για παιδία μη εργαζομένων. Στο πρόγραμμα του συνδυασμού είναι με την ύπαρξη και στήριξη του κατάλληλου προσωπικού να δημιουργηθούν ολιγόωρα τμήματα φύλαξης για παιδία που δεν εργάζονται οι γονείς τους, σαν ελάχιστο φόρο τιμής στην οικογένεια που μεγαλώνει παιδιά. Για να λυθεί το θέμα του Βήσσα έπρεπε να γίνει νομοθετική ρύθμιση, η οποία έγινε μετά από εισήγηση του Δήμου και του υπουργείου Εσωτερικών. Μένει η δημοσίευση στο ΦΕΚ για να πληρωθούν οι υπάλληλοι. Τους εργαζόμενους του Βήσσα τους τιμάμε γιατί η προσφορά τους είναι ανεκτίμητη, γι’ αυτό ανανεώσαμε τις συμβάσεις τους. Παρ’ όλο που το πρόγραμμα που ανήκει ο Βήσσας, είναι πολύ πιθανό να λήξει, εμείς θα αναλάβουμε το κόστος λειτουργίας, το εργασιακό, το ασφαλιστικό και το μισθολογικό. Ο παιδικός σταθμός του Βήσσα δεν υπάρχει περίπτωση να κλείσει».
Μ. Καζαντζάκη: «Τα σφάλματα της Δημοτικής Αρχής σε σχέση με τον τομέα της κοινωνικής μέριμνας είναι τεράστια και δεν είμαι σίγουρη, έτσι όπως έχουν εξελιχθεί τα πράγματα, αν είναι αναστρέψιμα. Το μεγαλύτερο από όλα σφάλμα ήταν η κατάργηση του νομικού προσώπου του Οργανισμού Παιδείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης. Είχαμε μία ευέλικτη δομή, ένα νομικό πρόσωπο που το στηρίξαμε όλοι, ήταν αποδοτικότατο, έκανε αυτά που έπρεπε να κάνει, ήταν μία οργανωμένη δομή με δυνατότητες και ήρθαμε και το καταργήσαμε και φτιάξαμε μία τριμελή επιτροπή που δεν μπορεί πρακτικά να αποδώσει το ίδιο έργο. Όταν έχεις ένα νομικό πρόσωπο δημοσίου δικαίου, το οποίο έχει υπόταση, μπορείς να πιέσεις το κεντρικό κράτος. Ο Δήμος προέβη στην κατάργηση του, όπως και του ΟΠΑΣ, επειδή οι υπάλληλοι είχαν στο μυαλό τους ότι μπορεί να τεθούν σε διαθεσιμότητα, ενώ αυτή στιγμή μπορεί να έρθει το κράτος ή η τρόικα και να πει με μία νομοθετική ρύθμιση εξπρές, ότι εσείς που είστε στον Δήμο με σύμβαση αορίστου χρόνου φεύγετε, χωρίς να ρωτήσει κανέναν. Δεν τους σώσαμε από κάτι τους ανθρώπους. Την ψευδαίσθηση αυτή είχαν στο μυαλό τους και την ιδέα και ήρθε ο Δήμος να ικανοποιήσει αυτό το αίτημα για να τους χαϊδέψει τα’ αυτιά, για να τους πει σας έκανα χάρη, θέτοντας σε κίνδυνο τις κοινωνικές δομές. Τι ποιό εγκληματικό από αυτό μπορεί να μας συμβεί;».
Όσον αφορά στα ΑΜΕΑ, όχι μόνο για την λειτουργία των δομών αλλά κυρίως για τα προβλήματα προσβασιμότητας που αντιμετωπίζουν, σε μία πόλη που δεν τα διευκολύνει καθόλου, που ουσιαστικά τα αποκλείει και τα βάζει στο περιθώριο. Πως αυτό με απλές πολιτικές αποφάσεις μπορεί να αλλάξει;
Σ. Μπαχαράκη: «Ένας ακόμα δείκτης ευζωίας ενός τόπου είναι κατά πόσον βλέπεις ΑΜΕΑ να κυκλοφορούν άνετα. Σε αυτό τον τομέα πάσχει όλη η Ελλάδα, η Σύρος λόγω και της γεωγραφικής της κατάστασης πάσχει παραπάνω, αυτό δεν σημαίνει όμως ότι δεν πρέπει να το δούμε εντατικά. Η Σύρος έχει έναν πάρα πολύ ισχυρό σύλλογο ΑΜΕΑ, έχει μπει στη νοοτροπία των ίδιων των ΑΜΕΑ αλλά και των φροντιστών τους, ότι έχουν ίσα δικαιώματα με τους υπόλοιπους και αυτό είναι ήδη ένα πολύ γόνιμο έδαφος για να αρχίσεις να κάνεις πράγματα. Και οι ίδιοι μπορεί να δώσουν ιδέες και όλοι μαζί αυτά να προσπαθήσουμε να τα υλοποιήσουμε. Συλλογικές αποφάσεις και ειδικά για τέτοια θέματα».
Μ. Καζαντάκη: «Θα πρέπει με την πρόνοια και την φροντίδα του Δήμου, αν θέλουμε να πούμε ότι σε αυτό το νησί θα συνεχίσουμε να παράγουμε πολιτισμό, όπως υπάρχουν δομές για τα παιδιά μας, θα πρέπει να υπάρξει και μία ανάλογη δομή για τα παιδιά με ειδικές ανάγκες. Ένα εργαστήριο, στο οποίο θα μπορούν αυτά παιδία, που είναι διαφόρων ηλικιών και δυνατοτήτων, να απασχολούνται εκεί δραστήρια, να μπορούν να παράγουν έργο και κάποια από αυτά, αν υπάρχει ανάγκη να μπορούν και να φιλοξενηθούν. Ένα εργαστήριο είναι απαραίτητο».
Με το πρόγραμμα «Βοήθεια στο σπίτι», που αντιμετώπισε πλήθος προβλημάτων, τι πρόκειται να γίνει, καθώς η χρηματοδότηση του έχει ημερομηνία λήξης;
Α. Πρίντεζη: «Το πρόγραμμα εξυπηρετεί 120 ανθρώπους αναγκεμένους, αυτή τη στιγμή στο νησί, με 2 αυτοκίνητα και 6 υπαλλήλους. Είναι επιδοτούμενο πρόγραμμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης η οποία τείνει να το σταματήσει. Είμαστε έτοιμοι για την διάδοχη κατάσταση, με τους ίδιους υπαλλήλους, εάν το επιθυμήσουν και για να μην μείνουν αυτά τα 120 άτομα. Είναι πάρα πολλοί περισσότεροι οι άνθρωποι που έχουν ανάγκη και χρήζουν της βοήθειας του προγράμματος. Ο Δήμος έχει την οικονομική δυνατότητα. Το νέο ΕΣΠΑ αφορά το ανθρώπινο δυναμικό, ευαίσθητες κοινωνικές ομάδες, ιδιαίτερες καταστάσεις ατόμων. Οι Ευρωπαίοι μας πτώχευσαν και τελικά μας επιδοτούν για τη φτώχια μας. Εμείς όλα αυτά τα προγράμματα θα τα εκμεταλλευτούμε. Είναι τα χρήματα που θα μας βοηθήσουν να κινηθούμε. Δεν καταργούμε δομές».
Εξυπηρετούνται κάποια άτομα στα συσσίτια του Δήμου και βέβαια είναι πολλοί περισσότεροι αυτοί που δεν πηγαίνουν είτε από ντροπή είτε από υπερηφάνεια, με την αξιοπρέπεια του φτωχού. Βλέπουμε από την πλευρά του Δήμου μία παράξενη αντίδραση όταν τέθηκε από δημοσιογράφο, σε δημοτικό στέλεχος, το ερώτημα τι θα γίνει με απόρους και αστέγους, η απάντηση ήταν «Ας προκύψουν πρώτα οι ανάγκες και μετά θα συζητήσουμε που θα τους στεγάσουμε».
Μ. Καζαντζάκη: «Είναι τόσες πολλές οι αντιφατικές απόψεις που ακούγονται μέσα στο Δημοτικό Συμβούλιο, από την πλευρά της Δημοτικής Αρχής, αλλά και από την πλευρά της μειοψηφίας. Μ’ αυτή την αντιμετώπιση των πραγμάτων μπορεί να υπάρξει αποτέλεσμα; Όταν λέμε, αναιρούμε, επανερχόμαστε και ουσιαστικά ευχολογούμε. Υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που έχουν πραγματική ανάγκη να λάβουν αυτή τη βοήθεια και δεν το κάνουν. Δεν θα πρέπει να υπάρξει μία οριστική λύση στο πρόβλημα αυτό της ανάγκης, που έχει δημιουργηθεί στην κοινωνία, το οποίο επιδεινώνεται; Δεν πρόκειται να βελτιωθεί, μέσα στα επόμενα χρόνια δυστυχώς, η οικονομική κατάσταση της χώρας μας. Συνεπώς δεν θα πρέπει να υπάρξει ένας συμβουλευτικός σταθμός ως αυτοτελές τμήμα της κοινωνικής μέριμνας του Δήμου, για να μπορεί ο κάθε ένας να αποτανθεί και να ενημερωθεί πρώτα απ’ όλα για τα δικαιώματα του. Πρώτα απ’ όλα πρέπει να ιδρυθεί ένας συμβουλευτικός σταθμός, που θα είναι εκεί για την ενημέρωση των ενδιαφερομένων. Θα ενημερώνει για τα δικαιολογητικά τα οποία θα πρέπει να προσκομίζει ο κάθε άπορος για να εκδίδεται η κάρτα των ευπαθών κοινωνικά ομάδων. Έχοντας αυτή την κάρτα θα γνωρίζει καλά ο κάθε ένας τι δικαιώματα έχει, που θα πρέπει να αποτανθεί για τα αποκτήσει, χωρίς να χρειάζεται να παρακαλέσει κανέναν. Είναι απαράδεκτο για τον Δήμο, την στιγμή που αντιμετωπίζουμε όλοι τόσο σοβαρό πρόβλημα οικονομικό και κοινωνικό, να παρακαλάμε για το αυτονόητο. Εάν ο Δήμος δεν φροντίσει για την πρόνοια των Δημοτών τότε γιατί άλλο είναι εκεί;».
Στη συζήτηση που αφορούσε στην κοινωνική πολιτική του Δήμου, συμμετείχαν η νυν Δημοτική Σύμβουλος της μείζονος μειοψηφίας και υποψήφια με τον συνδυασμό του Ανδρέα Γιαλόγλου «Σύρος ένα βήμα μπροστά», Αγγελική Πρίντεζη, η εν ενεργεία ανεξάρτητη Δημοτική Σύμβουλος και εκ νέου υποψήφια με τον συνδυασμό του Γιώργου Μαραγκού «Η Σύρος που αξίζουμε», Μαρία Καζαντζάκη και η ψυχίατρος του Νοσοκομείου Σύρου και υποψήφια με τον συνδυασμό του Παύλου Χρυσαφίδη «Κίνηση Πολιτών Σύρου», Σοφία Μπαχαράκη.
Οι κοινωνικές δομές υπό την ευθύνη των Δημοτικών Αρχών, αντιμετωπίζουν τεράστιο πρόβλημα λειτουργίας εξαιτίας του περιορισμού των πόρων. Αυτό τι προβλήματα δημιουργεί στην άσκηση κοινωνικής πολιτικής του Δήμου;
Α. Πρίνετζη: «Το πρόγραμμα που κατάρτησε για την κοινωνική πολιτική ο συνδυασμός μας, δημιουργήθηκε από μία ομάδα υποψηφίων, η οποία έκανε επισκέψεις σε όλους του φορείς που ενεργοποιούνται κοινωνικά, για να καταγράψει εξ αρχής τα προβλήματα. Το παίζει τόσο μεγάλο ρόλο το χρηματικό. Η κρίση μας αγγίζει και χρειάζεται την κοινωνική πολιτική να είναι ένα βήμα μπροστά από τις ανάγκες του δημότη. Στον τομέα της κοινωνικής υπηρεσίας, με το ήδη υπάρχων ανθρώπινο δυναμικό του Δήμου, με μία καλύτερη αξιοποίηση του οι παροχές θα είναι μεγαλύτερες από ότι είχαμε. Το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι στα κοινωνικά επιδόματα, που καθυστερούν να πληρωθούν στους αποδέκτες τους».
Πολλές ήταν οι διαμαρτυρίες δικαιούχων των επιδομάτων ότι ενώ από το αρμόδιο υπουργείο είχε ολοκληρωθεί η καταβολή τους προς τον Δήμο καθυστερούσε η απόδοση τους στους δικαιούχους. Σε τι οφειλόταν αυτό;
Α. Πρίντεζη: «Είναι τόσο μεγάλη η γραφειοκρατία. Έρχονται τα χρήματα, θα πρέπει να συνταχθούν τα εντάλματα, να αναρτηθούν στο Διαύγεια. Είναι μία σειρά διαδικασιών που δυστυχώς μπορεί να παέι και 10 ημέρες πίσω την πληρωμή των επιδομάτων. Εμείς στο πρόγραμμα μας κάνουμε ιδιαίτερη μνεία σε αυτό και λέμε ότι θα συνεχίσουμε να έχουμε τα προνοιακά επιδόματα για όλες τις Κυκλάδες, σαν ελάχιστο δείγμα συμβολής μας στους Δήμους που δεν έχουν την δυνατότητα να κάνουν κάτι άλλο, αλλά θα παρακολουθούμε από κοντά όλη τη διαδικασία πληρωμής τους για να συντομεύσει ο χρόνος απόδοσης τους στους δικαιούχους. Οι άνθρωποι που παίρνουν αυτά τα χρήματα ίσως έχουν μόνο αυτά. Μέριμνα μας είναι να συντομεύουμε αυτή τη γραφειοκρατία, με τρόπο νόμιμο όμως».
Μ. Καζαντζάκη: «Πρέπει να υπογραμμίσω ότι αυτό που λείπει αυτή τη στιγμή από τον Δήμο είναι η οργάνωση. Πραγματικά υπάρχει γραφειοκρατία σε σχέση με τα προνοιακά επιδόματα, πραγματικά οι ανάγκες είναι πάρα πολύ μεγάλες και κτιριακά και σε επίπεδο προσωπικού. Πάνω απ’ όλα ο Δήμος πρέπει να φροντίζει για την κοινωνική μέριμνα. Δεν είναι επιχείρηση ο Δήμος. Έχει αυτό το κομμάτι που είναι το σημαντικότερο. Θα πρέπει να υπάρχει οργάνωση. Ξέρουμε πολύ καλά όλοι ότι αυτή τη στιγμή το κράτος δεν μας δίνει τη δυνατότητα ούτε προσωπικό να απασχολήσουμε παραπάνω, ούτε χρήματα για να κάνουμε αυτό που θα θέλαμε. Τι θα πρέπει να κάνουμε για να διορθώσουμε την κατάσταση; Να οργανώσουμε τα πράγματα καλύτερα. Αυτή τη στιγμή πρέπει να κινούμαστε με πραγματικά κριτήρια. Δεν μπορούμε να πούμε στον Δημότη ότι θα κάνουμε θαύματα. Έχουμε συγκεκριμένε καταστάσεις, συγκεκριμένα κονδύλια τα οποία μπορούμε να χρησιμοποιούμε και άτομα που θα πρέπει να εκτελέσουν αυτή την εργασία. Όμως με τον τρόπο που λειτουργεί μέχρι σήμερα το σύστημα δεν έχει αποδώσει αυτό που θα θέλαμε. Κατά συνέπεια θα πρέπει να οργανωθεί καλύτερα η υπάρχουσα κατάσταση και αν μας δοθεί η δυνατότητα και σε άλλους τομείς να έχουμε μια εξοικονόμηση πόρων για να μπορέσουμε να επενδύσουμε στην κοινωνική μέριμνα όπως πρέπει».
Οι οικονομική κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει η χώρα έχει μεταβάλλει τις ανάγκες της κοινωνίας, άρα αύξησε και τις απαιτήσεις για παροχή βοήθειας. Ποιος ο ρόλος της αλληλεγγύης και της κοινωνικής προσφοράς σε μία τέτοια κατάσταση που επιδεινώνεται;
Σ. Μπαχαράκη: «Πέρα από την συμμετοχή, το άλλο επείγον θέμα είναι της κοινωνικής μέριμνας. Από τη στιγμή που το κράτος έχει αρχίσει και βγάζει την κοινωνική μέριμνα από τις προτεραιότητες του, μένει στον Δήμο και τις τοπικές κοινότητες να ασχοληθούν πραγματικά με αυτό. Έχει πολύ μεγάλη σημασία η καταγραφή, η χαρτογράφηση και η οργάνωση των ήδη υπαρχόντων δομών, όμως οι ανάγκες, ως ψυχίατρος στο νοσοκομείο, βλέπω ότι έχουν αυξηθεί πάρα πολύ. Εμείς θεωρούμε ότι το πρώτο και πιο σημαντικό είναι η κοινωνική μέριμνα. Θα προσπαθήσουμε να βρούμε λύσεις, πέρα από την διαχείριση των χρημάτων. Λύσεις έστω και έξω από τους θεσμούς και τους κανόνες που μας έχουν επιβάλλει. Θεωρούμε ότι πρέπει να φτάσουμε μέχρι τα άκρα, άσχετα αν θα θυσιαστούμε ως κίνημα και ως άνθρωποι».
Ποιο το μέλλον των παιδικών και βρεφονηπιακών σταθμών, οι οποίοι έχουν μειώσει κατά πολύ των αριθμό των παιδιών που εξυπηρετούν, ενώ το προσωπικό του σταθμού του Βήσσα παραμένει απλήρωτο;
Α. Πρίντεζη: «Στις συναντήσεις που κάναμε για την κατάρτιση του προγράμματος μας μιλήσαμε και με την προϊσταμένη των παιδικών σταθμών όλης της Σύρου και καταγράψαμε τα προβλήματα. Σαν συνδυασμός εγγυόμαστε την συνέχεια των παιδικών και βρεφικών σταθμών, με μεγάλο μας μέλημα, παρακολουθώντας τα ευρωπαϊκά προγράμματα, να δημιουργηθεί ένα νέο κτίριο, περιφερειακά της πόλης, που θα στεγάζει όλους τους σταθμούς της Ερμούπολης. Το μεγάλο πρόβλημα της συρρίκνωσης των παιδιών προέρχεται από την έλλειψη ανθρωπίνου δυναμικού. Το κεντρικό κράτος δεν μας επιτρέπει να κάνουμε αυτή τη στιγμή προσλήψεις. Έχουμε κενές αίθουσες, υπάρχουν παιδιά άνεργα. Μακάρι να μας έδινε το κράτος τη δυνατότητα να τα προσλάβουμε. Όμως φροντίσαμε, βάσει του ΦΕΚ, να μην αφήσουμε κανένα παιδί εργαζόμενης μάνας έξω και προσπαθήσαμε να βρούμε θέσεις και για παιδία μη εργαζομένων. Στο πρόγραμμα του συνδυασμού είναι με την ύπαρξη και στήριξη του κατάλληλου προσωπικού να δημιουργηθούν ολιγόωρα τμήματα φύλαξης για παιδία που δεν εργάζονται οι γονείς τους, σαν ελάχιστο φόρο τιμής στην οικογένεια που μεγαλώνει παιδιά. Για να λυθεί το θέμα του Βήσσα έπρεπε να γίνει νομοθετική ρύθμιση, η οποία έγινε μετά από εισήγηση του Δήμου και του υπουργείου Εσωτερικών. Μένει η δημοσίευση στο ΦΕΚ για να πληρωθούν οι υπάλληλοι. Τους εργαζόμενους του Βήσσα τους τιμάμε γιατί η προσφορά τους είναι ανεκτίμητη, γι’ αυτό ανανεώσαμε τις συμβάσεις τους. Παρ’ όλο που το πρόγραμμα που ανήκει ο Βήσσας, είναι πολύ πιθανό να λήξει, εμείς θα αναλάβουμε το κόστος λειτουργίας, το εργασιακό, το ασφαλιστικό και το μισθολογικό. Ο παιδικός σταθμός του Βήσσα δεν υπάρχει περίπτωση να κλείσει».
Μ. Καζαντζάκη: «Τα σφάλματα της Δημοτικής Αρχής σε σχέση με τον τομέα της κοινωνικής μέριμνας είναι τεράστια και δεν είμαι σίγουρη, έτσι όπως έχουν εξελιχθεί τα πράγματα, αν είναι αναστρέψιμα. Το μεγαλύτερο από όλα σφάλμα ήταν η κατάργηση του νομικού προσώπου του Οργανισμού Παιδείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης. Είχαμε μία ευέλικτη δομή, ένα νομικό πρόσωπο που το στηρίξαμε όλοι, ήταν αποδοτικότατο, έκανε αυτά που έπρεπε να κάνει, ήταν μία οργανωμένη δομή με δυνατότητες και ήρθαμε και το καταργήσαμε και φτιάξαμε μία τριμελή επιτροπή που δεν μπορεί πρακτικά να αποδώσει το ίδιο έργο. Όταν έχεις ένα νομικό πρόσωπο δημοσίου δικαίου, το οποίο έχει υπόταση, μπορείς να πιέσεις το κεντρικό κράτος. Ο Δήμος προέβη στην κατάργηση του, όπως και του ΟΠΑΣ, επειδή οι υπάλληλοι είχαν στο μυαλό τους ότι μπορεί να τεθούν σε διαθεσιμότητα, ενώ αυτή στιγμή μπορεί να έρθει το κράτος ή η τρόικα και να πει με μία νομοθετική ρύθμιση εξπρές, ότι εσείς που είστε στον Δήμο με σύμβαση αορίστου χρόνου φεύγετε, χωρίς να ρωτήσει κανέναν. Δεν τους σώσαμε από κάτι τους ανθρώπους. Την ψευδαίσθηση αυτή είχαν στο μυαλό τους και την ιδέα και ήρθε ο Δήμος να ικανοποιήσει αυτό το αίτημα για να τους χαϊδέψει τα’ αυτιά, για να τους πει σας έκανα χάρη, θέτοντας σε κίνδυνο τις κοινωνικές δομές. Τι ποιό εγκληματικό από αυτό μπορεί να μας συμβεί;».
Όσον αφορά στα ΑΜΕΑ, όχι μόνο για την λειτουργία των δομών αλλά κυρίως για τα προβλήματα προσβασιμότητας που αντιμετωπίζουν, σε μία πόλη που δεν τα διευκολύνει καθόλου, που ουσιαστικά τα αποκλείει και τα βάζει στο περιθώριο. Πως αυτό με απλές πολιτικές αποφάσεις μπορεί να αλλάξει;
Σ. Μπαχαράκη: «Ένας ακόμα δείκτης ευζωίας ενός τόπου είναι κατά πόσον βλέπεις ΑΜΕΑ να κυκλοφορούν άνετα. Σε αυτό τον τομέα πάσχει όλη η Ελλάδα, η Σύρος λόγω και της γεωγραφικής της κατάστασης πάσχει παραπάνω, αυτό δεν σημαίνει όμως ότι δεν πρέπει να το δούμε εντατικά. Η Σύρος έχει έναν πάρα πολύ ισχυρό σύλλογο ΑΜΕΑ, έχει μπει στη νοοτροπία των ίδιων των ΑΜΕΑ αλλά και των φροντιστών τους, ότι έχουν ίσα δικαιώματα με τους υπόλοιπους και αυτό είναι ήδη ένα πολύ γόνιμο έδαφος για να αρχίσεις να κάνεις πράγματα. Και οι ίδιοι μπορεί να δώσουν ιδέες και όλοι μαζί αυτά να προσπαθήσουμε να τα υλοποιήσουμε. Συλλογικές αποφάσεις και ειδικά για τέτοια θέματα».
Μ. Καζαντάκη: «Θα πρέπει με την πρόνοια και την φροντίδα του Δήμου, αν θέλουμε να πούμε ότι σε αυτό το νησί θα συνεχίσουμε να παράγουμε πολιτισμό, όπως υπάρχουν δομές για τα παιδιά μας, θα πρέπει να υπάρξει και μία ανάλογη δομή για τα παιδιά με ειδικές ανάγκες. Ένα εργαστήριο, στο οποίο θα μπορούν αυτά παιδία, που είναι διαφόρων ηλικιών και δυνατοτήτων, να απασχολούνται εκεί δραστήρια, να μπορούν να παράγουν έργο και κάποια από αυτά, αν υπάρχει ανάγκη να μπορούν και να φιλοξενηθούν. Ένα εργαστήριο είναι απαραίτητο».
Με το πρόγραμμα «Βοήθεια στο σπίτι», που αντιμετώπισε πλήθος προβλημάτων, τι πρόκειται να γίνει, καθώς η χρηματοδότηση του έχει ημερομηνία λήξης;
Α. Πρίντεζη: «Το πρόγραμμα εξυπηρετεί 120 ανθρώπους αναγκεμένους, αυτή τη στιγμή στο νησί, με 2 αυτοκίνητα και 6 υπαλλήλους. Είναι επιδοτούμενο πρόγραμμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης η οποία τείνει να το σταματήσει. Είμαστε έτοιμοι για την διάδοχη κατάσταση, με τους ίδιους υπαλλήλους, εάν το επιθυμήσουν και για να μην μείνουν αυτά τα 120 άτομα. Είναι πάρα πολλοί περισσότεροι οι άνθρωποι που έχουν ανάγκη και χρήζουν της βοήθειας του προγράμματος. Ο Δήμος έχει την οικονομική δυνατότητα. Το νέο ΕΣΠΑ αφορά το ανθρώπινο δυναμικό, ευαίσθητες κοινωνικές ομάδες, ιδιαίτερες καταστάσεις ατόμων. Οι Ευρωπαίοι μας πτώχευσαν και τελικά μας επιδοτούν για τη φτώχια μας. Εμείς όλα αυτά τα προγράμματα θα τα εκμεταλλευτούμε. Είναι τα χρήματα που θα μας βοηθήσουν να κινηθούμε. Δεν καταργούμε δομές».
Εξυπηρετούνται κάποια άτομα στα συσσίτια του Δήμου και βέβαια είναι πολλοί περισσότεροι αυτοί που δεν πηγαίνουν είτε από ντροπή είτε από υπερηφάνεια, με την αξιοπρέπεια του φτωχού. Βλέπουμε από την πλευρά του Δήμου μία παράξενη αντίδραση όταν τέθηκε από δημοσιογράφο, σε δημοτικό στέλεχος, το ερώτημα τι θα γίνει με απόρους και αστέγους, η απάντηση ήταν «Ας προκύψουν πρώτα οι ανάγκες και μετά θα συζητήσουμε που θα τους στεγάσουμε».
Μ. Καζαντζάκη: «Είναι τόσες πολλές οι αντιφατικές απόψεις που ακούγονται μέσα στο Δημοτικό Συμβούλιο, από την πλευρά της Δημοτικής Αρχής, αλλά και από την πλευρά της μειοψηφίας. Μ’ αυτή την αντιμετώπιση των πραγμάτων μπορεί να υπάρξει αποτέλεσμα; Όταν λέμε, αναιρούμε, επανερχόμαστε και ουσιαστικά ευχολογούμε. Υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που έχουν πραγματική ανάγκη να λάβουν αυτή τη βοήθεια και δεν το κάνουν. Δεν θα πρέπει να υπάρξει μία οριστική λύση στο πρόβλημα αυτό της ανάγκης, που έχει δημιουργηθεί στην κοινωνία, το οποίο επιδεινώνεται; Δεν πρόκειται να βελτιωθεί, μέσα στα επόμενα χρόνια δυστυχώς, η οικονομική κατάσταση της χώρας μας. Συνεπώς δεν θα πρέπει να υπάρξει ένας συμβουλευτικός σταθμός ως αυτοτελές τμήμα της κοινωνικής μέριμνας του Δήμου, για να μπορεί ο κάθε ένας να αποτανθεί και να ενημερωθεί πρώτα απ’ όλα για τα δικαιώματα του. Πρώτα απ’ όλα πρέπει να ιδρυθεί ένας συμβουλευτικός σταθμός, που θα είναι εκεί για την ενημέρωση των ενδιαφερομένων. Θα ενημερώνει για τα δικαιολογητικά τα οποία θα πρέπει να προσκομίζει ο κάθε άπορος για να εκδίδεται η κάρτα των ευπαθών κοινωνικά ομάδων. Έχοντας αυτή την κάρτα θα γνωρίζει καλά ο κάθε ένας τι δικαιώματα έχει, που θα πρέπει να αποτανθεί για τα αποκτήσει, χωρίς να χρειάζεται να παρακαλέσει κανέναν. Είναι απαράδεκτο για τον Δήμο, την στιγμή που αντιμετωπίζουμε όλοι τόσο σοβαρό πρόβλημα οικονομικό και κοινωνικό, να παρακαλάμε για το αυτονόητο. Εάν ο Δήμος δεν φροντίσει για την πρόνοια των Δημοτών τότε γιατί άλλο είναι εκεί;».
Ολόκληρη η συζήτηση παρουσιάζεται στο Web tv στην ηλεκτρονική έκδοση της εφημερίδας, www.koinignomi.gr.
www.koinignomi.gr.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.