Πολιτική ευθύνη ή Πολιτική αναλγησία; Τέλος στην ομηρία των εργαζομένων ή Τέλος στις Προνοιακές Δομές;

ΣΥΛΛΟΓΟI ΚΑΙ ΣΩΜΑΤΕΙΑ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ                                                                                                 

ΣΤΗ  «ΒΟΗΘΕΙΑ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ»                                                       

Θέμα:  Πολιτική ευθύνη ή Πολιτική αναλγησία;

Τέλος στην ομηρία των εργαζομένων ή Τέλος στις Προνοιακές Δομές;

Όπως ήδη γνωρίζετε το πρόγραμμα ΒσΣ καθώς και οι συμβάσεις των εργαζομένων σε αυτό λήγουν στις 31-12-2011.

Έχοντας υπόψη ότι:

1)      όλοι οι εργαζόμενοι έχουν προσληφτεί με διαδικασίες ΑΣΕΠ (πλήρες ωράριο, ένσημα, δώρα, επιδόματα).

2)      καλύπτουν αυταπόδεικτα πάγιες και διαρκείς ανάγκες (συνεχόμενες συμβάσεις ορισμένου χρόνου επί 9-10 χρόνια χωρίς ούτε μια μέρα κενό).

3)      υπάρχει δέσμευση της χώρας μας να ενσωματώσει τα προγράμματα σαν θεσμό στο εθνικό σύστημα (συμφωνία με την Ε.Ε. για χρηματοδότηση με την προϋπόθεση το ελληνικό κράτος να απορροφήσει τα ΒσΣ στο εργασιακό σύστημα της χώρας, να τα αναγνωρίσει ως υπηρεσία και φυσικά να τα χρηματοδοτήσει από εθνικούς πόρους, μετά το πέρας της Ευρωπαϊκής επιδότησης).  Απάντηση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής (Για Απασχόληση Κοινωνικές Υποθέσεις και Ίσων Ευκαιριών) στις 12/11/2007 , 1647  στον κ. Δρόσο, Γενικό Γραμματέα Επενδύσεων και Ανάπτυξης Υπ. Οικονομίας και Οικονομικών.

4)      το κράτος έχει την ηθική υποχρέωση απέναντι στις ευπαθείς ομάδες της κοινωνίας να ενδυναμώσει την κοινωνική πολιτική του και να αναδείξει μέσα από αυτήν την καινοτόμα υπηρεσία το κοινωνικό της πρόσωπο προς τους πολίτες.

5)      η πολιτεία έχει χρέος να στηρίξει την δωρεάν κοινωνική πρόνοια και παροχή υπηρεσιών και να ενισχύσει την συνεισφορά της Τοπικής Αυτοδιοίκησης (ειδικά στις δύσκολες στιγμές φτώχειας και ανέχειας που περνάει η χώρα ως αντισταθμιστικό μέτρο αφού η πρόνοια είναι άμεσα συνυφασμένη με τον ανήμπορο και αδύναμο πολίτη).

6)      υπάρχει ευθύνη από το κράτος για το αν θα εξασφαλίσει την απρόσκοπτη φροντίδα της τρίτης ηλικίας και ΑμεΑ (αν θα χρησιμοποιηθεί αποτελεσματικά – θετικά και υπέρ της ίδιας της πολιτείας, η εμπειρία και η σχέση εμπιστοσύνης με τους εξυπηρετούμενους που διασφάλισε μέσα από την πολυετή προϋπηρεσία του το εξειδικευμένο προσωπικό, ή αν θα οδηγήσει σε υπολειτουργία – εξαφάνιση την κοινωνική πρόνοια αφήνοντας έρμαιο της αδιαφορίας και της ανασφάλειας τον πολίτη).

7)      υπάρχει διαπίστωση της ΚΕΔΚΕ που πιστοποιεί ότι με την λειτουργία του ΒσΣ εξοικονομούνται πολλά χρήματα στο κράτος (από τον περιορισμό της αλόγιστης συνταγογράφησης φαρμάκων,  από τον περιορισμό στις άσκοπες διακομιδές στο Νοσοκομείο μέσω της αγωγής και προαγωγής υγείας που εφαρμόζουμε,  την αποφυγή  εγκλεισμού των ηλικιωμένων σε Ιδρύματα και την παραμονή τους στο φυσικό περιβάλλον παρέχοντάς αξιοπρεπή διαβίωση).

8)      υπάρχει έρευνα της Εθνικής Σχολής Δημόσιας Υγείας που δείχνει το ΒσΣ ως την πιο αποδεκτή και  δημοφιλή υπηρεσία σε επίπεδο Τοπικής Αυτοδιοίκησης καθώς επίσης και έρευνα του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου (Καθηγητή κ. Ξ. Κοντιάδη: Αξιολόγηση των Υπηρεσιών Δημόσιας Υγείας από την Τοπική Αυτοδιοίκηση: δράσεις, ελλείμματα και επικαλύψεις), που δείχνει την “Βοήθεια στο Σπίτι” ως την  υπηρεσία με την μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα σε επίπεδο Δημοτικής Αυτοδιοίκησης.

9)      τέσσερεις χιλιάδες εργαζόμενοι που δουλεύουν στα ΒσΣ παραμένουν στον τόπο τους και περιορίζουν την αστυφιλία ενώ παράλληλα δίνουν Αναπτυξιακή πνοή στην τοπική κοινωνία και οικονομία (ειδικά στις παραμεθόριες, αγροτικές και συνοριακές περιοχές).

10)  τέσσερεις χιλιάδες εργαζόμενοι στα ΒσΣ μετά την λήξη των συμβάσεων τους θα αυξήσουν τα ποσοστά ανεργίας και/ή θα αποδυναμώσουν οικονομικά & χωροταξικά την τοπική κοινωνία.

  

Σήμερα, 3 μήνες πριν την λήξη δεν γνωρίζουμε ακόμα το σαφές και ξεκάθαρο σχέδιο της κυβέρνησης ούτε για εμάς ούτε για την κοινωνική πρόνοια.  3 μήνες πριν την λήξη δεν υπάρχει ακόμα επίσημη και συγκεκριμένη πρόταση – λύση από το Υπουργείο Εσωτερικών.

Πληροφορηθήκαμε ωστόσο: α) ότι υπάρχει πρόταση - νομοσχέδιο του Υπ. Απασχόλησης που όταν ψηφιστεί θα δίνει τη δυνατότητα σε ιδιώτες και φυσικά πρόσωπα να ιδρύσουν εταιρίες (Κοινωνικές Επιχειρήσεις – Εταιρείες)  και να  παρέχουν υπηρεσίες πρόνοιας με αντίτιμο. Θα χρηματοδοτούνται από εταιρίες του εμπορίου (χορηγούς) στα πλαίσια της εταιρικής ευθύνης τους και από άλλες πηγές. Με διασφαλισμένο νομικό πλαίσιο αλλά εκτεθειμένο στον κανιβαλισμό του ιδιωτικού επιχειρείν. β) ότι μέσα από πρόγραμμα ευρωπαϊκό, Κοινωνικής Εργασίας (χρηματοδοτείται από το ευρωπαϊκό ταμείο και περιλαμβάνει μια προσπάθεια διεύρυνσης της απασχόλησης ιδιαίτερα στους νέους και στις γυναίκες και θα εκτυλιχθεί σε 5 πεντάμηνα περίπου - οι απασχολούμενοι θα εργάζονται πέντε μήνες και θα αλλάζουν με άλλους οι οποίοι πάλι θα είναι για πέντε μήνες. κ.ο.κ. - μέχρι τις αρχές του 2013 και θα ασκείται στον τομέα του περιβάλλοντος, στον τομέα της κοινωνικής προστασίας και στον πολιτισμό) δίνεται από το Υπουργείο Εργασίας η δυνατότητα σε Δήμους μέσα από την Κοινωνική Εργασία να συμπράξουν με Φορείς – ΜΚΟ και να ασκήσουν κοινωνική πολιτική.

 ΠΡΟΤΕΙΝΟΥΜΕ:

Η πολιτεία σε συνεργασία με τους δήμους να εξασφαλίσουν την συνέχιση αυτού του θεσμού με τους ίδιους εργαζομένους.  Να δημιουργηθούν Δ/νσεις Κοινωνικών Υπηρεσιών σε κάθε Δήμο με τμήματα Πρόνοιας και Δημόσιας Υγείας όπως προβλέπεται από τον Καλλικράτη και με νομοθετική ρύθμιση να ενταχθεί προσεχώς χωρίς επαναπροκήρυξη το ήδη υπάρχον έμπειρο και εξειδικευμένο προσωπικό ως ειδική κατηγορία εργαζομένων σε κοινωνικοπρονοιακά προγράμματα με σταθερή σχέση εργασίας.

Ζούμε σε μια «πολιτισμένη» κοινωνία όπου η υγεία, η παιδεία και το κοινωνικό πρόσωπο της πολιτείας θεωρούνται αυτονόητο δικαίωμα και απολαβή του κάθε πολίτη.  Θα ήταν λοιπόν εξίσου αυτονόητο να ενδυναμώνουμε το ελάχιστο που υπάρχει από αυτές τις παροχές και όχι να τις φθίνουμε στην ανυπαρξία.

Ας αποτελέσετε διαμεσολαβητής σε αυτήν την προσπάθεια βάζοντας το λιθαράκι της σοφίας, ευαισθησίας και ανθρωπιάς σας.  Ευχαριστούμε εκ των προτέρων.