Σε επίσχεση εργασίας οι εργαζόμενοι στο Πρόγραμμα «Βοήθεια στο Σπίτι»

Απλήρωτοι από 5 έως και 13 μήνες Σε επίσχεση εργασίας οι εργαζόμενοι στο Πρόγραμμα «Βοήθεια στο Σπίτι» του Δήμου Καλαμπάκας

Του Βαγγέλη Γκιάτα Δύσκολες ημέρες περνούν οι εργαζόμενοι στο πρόγραμμα «Βοήθεια στο Σπίτι» του Δήμου Καλαμπάκας. Αυτό γιατί παραμένουν απλήρωτοι πάνω από 5 μήνες ενώ πολλοί εξ αυτών έχουν να δουν χρήματα πάνω από 10 μήνες. Πριν από 15 ημέρες συναντήθηκαν με τον Δήμαρχο Καλαμπάκας όπου του εξέθεσαν τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν. Ζήτησαν από τον Δήμαρχο να καλύψει ο Δήμος το κενό χρηματοδότησης από την πολιτεία και όταν έλθουν τα χρήματα να πάνε στον Δήμο. Ο κ. Σακελλαρίου απέκλεισε μια τέτοια περίπτωση αφού κατ’ αρχάς δεν θα ήταν σύννομο και κατά δεύτερο λόγο, τα οικονομικά του Δήμου δεν βρίσκονται σε καλή κατάσταση. Οι εργαζόμενοι προέβησαν σε όλες τις διαδικασίες που προβλέπει ο Νόμος και από χθες οι 17 από τους 21 απέχουν από την εργασία τους. Αυτό θα συνεχιστεί έως ότου η πολιτεία αποφασίσει να εξοφλήσει τους μισθούς των εργαζομένων. Στο δελτίο τύπου που εξέδωσαν οι εργαζόμενοι αναφέρονται τα εξής: «Το Σωματείο εργαζομένων στα Προγράμματα «Βοήθεια στο Σπίτι» του Νομού Τρικάλων διαμαρτύρεται έντονα, καθώς στο σύνολό τους οι εργαζόμενοι παραμένουν απλήρωτοι για διάστημα από 5 έως 13 μήνες! Ενδεικτικά αναφέρουμε ότι, στον πρώην Δήμο Πύλης, οι εργαζόμενοι του Βοήθεια στο Σπίτι είναι απλήρωτοι εδώ και 13 μήνες, στον πρώην Δήμο Χασίων 10 μήνες. Οι εργαζόμενοι, συμβασιούχοι Ορισμένου Χρόνου σε Κοινωνικές Δημοτικές Επιχειρήσεις των 4 Δήμων του Νομού, συνεχίζουν να εργάζονται βάσει των τυπικών τους υποχρεώσεων απέναντι στον εργοδότη, βρισκόμενοι καθημερινά στο χώρο εργασίας τους, στο ωράριο τους, στις υποχρεώσεις τους και των ηθικών τους απέναντι στον ανήμπορο ηλικιωμένο, όπου τον επισκέπτονται με το χαμόγελο και με την καλή κουβέντα πάντα, προσπαθώντας να αφήσουν τα προσωπικά τους προβλήματα έξω από την πόρτα του ωφελουμένου. Όμως ποιες είναι οι τυπικές, αλλά και ηθικές υποχρεώσεις της Δημοτικής Επιχείρησης, του Δήμου και του Κράτους απέναντί μας; Πώς θα μπορέσουμε οι εργαζόμενοι να ανταπεξέλθουμε και να ανταποκριθούμε στις κοινωνικές, αλλά και στις οικογενειακές μας υποχρεώσεις; Με υπομονή δεν πληρώνονται δίδακτρα παιδιών, βενζίνες μετακίνησης, και ενοίκια. Με αδιαφορία δεν περισσεύουν χαμόγελα και καλός λόγος για το κοινωνικό μας έργο! Δουλεύουμε καθημερινά, αξιοπρεπώς σε μια δουλειά στην οποία προσληφθήκαμε με αξιοκρατικά μέσα. Δεν είμαστε ούτε Ειδικοί Συνεργάτες των Δημάρχων, ούτε βαλμένοι από τα παράθυρα των Βουλευτών! Η κοροϊδία και ο συνεχής εμπαιγμός μας έχουν φέρει σε όρια εξευτελισμού και υποτίμησης της ανθρώπινης αξιοπρέπειας!! Οι εργαζόμενοι είναι αποφασισμένοι να προβούν στις νόμιμες διαδικασίες για την καταβολή των δεδουλευμένων τους. Γιατί απλά η υπομονή μας τελείωσε !!!!»